Dromen of bijna werkelijkheid

Miriam van Kessel, zorgambassadeur bij QuaRijn
Door Miriam van Kessel, 01-09-2021

Na een drukke werkdag  bij QuaRijn, zet ik een kopje thee en ga op de bank zitten. Al snel beland ik in een diepe slaap en heb een fantastische droom. Ik sta op de drempel om bij een vestiging van QuaRijn naar binnen te stappen en zie een cliënt die mij vrolijk begroet. Meneer is gewapend met een hark en een emmer en gaat zichtbaar met veel plezier aan de slag in de tuin.

Eenmaal binnen is het een gezellige drukte. Mensen lopen in en uit. Ik kijk een beetje bezorgd: lopen ze zo maar weg, verdwalen ze niet? Niemand loopt achter ze aan om ze terug te halen. Ik zal niet treuzelen want ze zitten op mij te wachten. Direct ga ik naar een huiskamer om mijn werk als beweegagoog te doen. Als ik over de drempel stap zie ik groepjes mensen die aan bewegen zijn.

Twee personen zitten op een hometrainer die is gekoppeld aan een beeldscherm. Zij fietsen door een virtuele omgeving. Zonder aansporing en met vreugde zijn ze aan het bewegen. Andere cliënten  hebben een Virtual Reality bril op waardoor ze afbeeldingen zien en hierdoor bewegen met hun armen. Zelfs en collega heeft zo’n bril op en heeft de grootste pret. Ik voel dat ik een beetje in de war ben, dit is toch niet waar!

Ik loop naar een andere huiskamer. Daar zitten vier mensen te bewegen met een spel van de tovertafel. Er heerst rust, vreugde en ontspanning. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Dan ga ik maar door naar iemand die een op een mijn tijd verdiend. Deze mevrouw vergeet steeds meer en moet daardoor geholpen worden om structuur in haar dag aan te brengen. Ik klop aan en loop rustig naar binnen. Ik hoor iemand praten, zou ze visite hebben?

Eenmaal binnen zie ik de dame met een tevreden gezicht praten tegen een bloempot. Deze bloempot spreekt en de cliënt spreekt terug alsof ze met een persoon praat. Mevrouw ziet er erg tevreden uit. Dit is een ongekend beeld. Niet vanwege een pratende bloempot, maar deze mevrouw is meestal zeer ongeduldig en bozig. Ik kan hier alleen maar om glimlachen. Ik schuif even bij haar aan en geniet van haar blijdschap en de sfeer in haar kamer. Ik observeer het even en kom erachter dat de bloempot Tessa heet. Tessa is een sociale robot die de cliënt ondersteunt bij de dagelijkse structuur. Oeps, wat fijn dat mevrouw niet steeds de zorgmedewerker hoeft te roept en ze zich toch wel gehoord voelt. Omdat de cliënt mijn hulp niet nodig heeft ga ik naar de collega’s van de zorg om te vragen of ik nog iets voor ze kan betekenen. Ze hebben het zo druk en nu het vakantietijd is, zijn er vaak handen te kort aan het bed.

Na wat zoeken zie ik een collega die  de nagels van een bewoner lakt. Het ziet er erg gezellig uit. Niet druk dus!? Ze vertelde dat ze al lang klaar zijn met de zorg. Dit komt door al die technologische ontwikkelingen die zo ondersteunen tijdens de zorgmomenten. Er is nu eindelijk tijd om meer aandacht aan cliënten te geven. Zij en de cliënt met de gelakte nagels stralen.

Een andere collega is met een cliënt naar de winkel om een cadeautje te halen voor een jarige cliënt. Wat een huiselijke sfeer en rust heerst hier. Ik besluit om door te lopen en iets af te stemmen met de Kwaliteitsverpleegkundige voor het MDO. Ze zit op kantoor, draait zich naar mij toe  en luistert. Ze vertelde dat ze klaar is met de dossiers. Zelfs het lastige klusje betreffende voeding is klaar. Nu ze een speciale app hebben, worden alle voedingspatronen automatisch omgerekend. Hierdoor rollen de juiste voedingssamenstellingen er van zelf uit. Dit was voordien een grote klus waar diëtisten en zorgmedewerkers erg druk mee waren. Met de nieuwe app is het nu een fluitje van een cent. We voeren alles spraak gestuurd in en hoeven niet meer te typen!     

Ik besluit om even naar mijn vakgroep collega’s te gaan in een andere vestiging. Ik moet ze vertellen wat hier in dit huis allemaal gebeurt. Het is net alsof ik een soort tijdreis heb gemaakt.

Natuurlijk heb Ik van al deze dingen al eens iets gehoord, maar nu ik het in de praktijk zie en wat het doet met iedereen, wil ik het direct delen met mijn collega’s.

Ik stap op mijn fiets en……..………..ontwaak op de bank.

Miriam van Kessel
Beweegagoog en Zorgambassadeur bij QuaRijn