Ik vul mensen graag aan waar ze het zelf niet meer zelf lukt

Door Loes Oskam, 19-08-2021

"Ik werk als woonondersteuner op de locatie De Ridderhof in Amerongen. Mijn moeder is daar Verzorgende en ik ging toen ik klein was al vaak met haar mee. Voor mijn studie Media en Communicatie ben ik stage gaan lopen op de afdeling Communicatie van QuaRijn en daar heb ik veel geleerd. Ik heb mensen gefilmd en ouderen geïnterviewd, enorm leuk om te doen. Ik heb altijd veel affectie gehad met de zorg want ik houd ervan om mensen te helpen."

De functie van woonondersteuner bestaat hier pas sinds kort en ik kreeg de mogelijkheid om in deze functie bij de Ridderhof te gaan werken. Zo kan ik mijn steentje bijdragen aan de ouderenzorg. Het is een bijbaantje naast mijn studie Communication & Multimediadesign aan de Hogeschool Utrecht. Op dit moment loop ik stage als online cross mediaal redactiemedewerker voor het programma ‘Ik mis je’ van de EO waarbij het verhalende en menselijke aspect mij enorm aanspreekt. 

Ik werk om het weekend op zaterdag en zondag. Ik leef dan mee in het ritme van de bewoners en kijk waar zij behoefte aan hebben. Ik dek de tafel zodat ze het gevoel hebben dat ze gezellig met z’n allen kunnen eten en niet alleen zijn, dat vind ik erg belangrijk. Verder ga ik met ze bakken en maak allemaal lekkere dingen. Het is heel fijn werk. De bewoners waar ik mee werk zijn dementerend, het is een gesloten PG afdeling waar echt 24/7 begeleiding nodig is. Ik doe dit werk echt vanuit mijn hart, en denk regelmatig dat als ik later dementie zou krijgen, hoe fijn het dan zou zijn als er mensen voor mij zouden zijn. Misschien weet je het geestelijk niet precies maar voel je het toch van binnen toch wel. Soms is het lastig om te merken dat niemand je naam onthoudt maar meestal kan ik daar goed overheen stappen. Zeker als je stilstaat bij wat je toevoegt voor deze mensen.

"Als ik iemands dag meer waarde heb kunnen geven ga ik met een fijn gevoel naar huis."

Voor mij is de combinatie van mijn studie met mijn werk erg leuk. Zo heb ik wel eens een documentaire gemaakt in een woning binnen De Ridderhof. Ik zou het prachtig vinden om mijn eigen passie voor film te kunnen combineren met mijn favoriete doelgroep binnen de ouderenzorg. Vriendinnen zijn soms verbaasd over het feit dat ik dit leuk vind, elke dag omgaan met ouderen en met de dood. Maar dat staat niet centraal. Het gaat juist om het besef dat je in de laatste fase van hun leven een bijdrage levert aan de kwaliteit van leven. 

Tijdens de coronatijd heb ik een lange tijd niet kunnen werken maar nu gelukkig wel weer. Op onze afdeling is er corona geweest en bij deze doelgroep lukt het bijna niet ze op hun kamer te houden, want ze begrijpen er niets van. Inmiddels is iedereen gevaccineerd en kan ik weer onbezorgd mijn werk doen. 

Als ik iemands dag meer waarde heb kunnen geven ga ik met een fijn gevoel naar huis. Bijvoorbeeld dingen voor ze doen die ze zelf niet meer kunnen of ze daarin begeleiden, ook al is het een kopje koffie of de krant voorlezen. Daarbij vind ik het heel belangrijk naast ze te staan zonder ze te betuttelen. Op een menswaardige manier aanvulling geven waar nodig. En de tijd nemen om vertrouwen te winnen en contact te kunnen maken. Je ziet mensen dan opbloeien en opengaan. Ik vind het enorm dankbaar werk om te doen.”

Door: Corina Blommendaal